Að snúa seinheppninni sér í hag

Ég skilaði skattmanni skýrslu áðan, og það alveg einum degi fyrir síðasta frest. Fyrirmyndarborgari. 

Venjulega er þetta bara örlítil handavinna. En nú fylgdu heilabrot. Hvernig átti að færa inn 200 kallinn sem ég vann í Meistaranum á síðasta ári. Átti ég að "gleyma" honum gegn betri samvisku? Neeei.  

Heyrði í einhverjum valinkunnum fjölskyldumeðlimum sem ekki höfðu svar á reiðum höndum (e. angry hands) svo ég ákvað á endanum að hringja í sjálfan skattmann, sem hefur sett upp hjálparlínu af þessu tilefni. Og það leið og beið í símanum. "Vinsamlegast bíðið..." 

Eftir smástund var ég farin að þurfa að pissa. "Nei andskotinn, ég get ekki farið á klósettið með símann í annarri. Týpískt að það svari akkúrat." En svo fór ég að hugsa: Var það ekki einmitt aðalmálið að mér yrði einhvern tímann svarað? Svo ég bara fór á klósettið. Og þetta gekk eftir. 

 

Athugasemdir

[Sindri (IP-tala skráð) 27.3.2007 kl. 00:22]

Ég var einmitt að skíta þegar þeir hringdu frá Mastercard um daginn og buðu mér kort. Ég tók því tilboði í hægðum mínum.

[Brissó B. Johannsson, 29.3.2007 kl. 16:22]

Þér er boðið í afmæli okkar Elsu á Domo á laugardaginn klukkan 21 - bless og takk babímons