I surum svefngalsa a leid til Tokyo

Hver tarf kynlif tegar hann getur fengid ser einn Singha bjor og farid svo i
ilmkjarnanudd? -Ekki ordin kynsvelt eda neitt. Og ja. Kona i Chinatown sagdi
mig lika Princess Di i utliti. Tydir tad ad eg turfi ad smella mer i klippingu? En i alvoru talad, er nudd ekki med tvi allra besta sem tessi heimur hefur ad bjoda? Tad var hamark afsloppunarinnar ad geta hugsad "Allt
i lagi tott klukkutima aromatherapy timinn klarist einhvern timann a eftir.
Eg fer hvort sem er i klukkutima fotadekur strax a eftir!" Sem liklega hefdi
kostad mig aleiguna heima.

Annars er taeplega ordid haegt ad tala um aleigu. Ferdalog kosta alltaf.
Muna tad. Lika tegar madur reynir ad spara og londin eru odyrari en heima.
Audvitad vill madur versla sma af tvi sem ekki faest a Islandi, Finna gjafir
handa kruttbollunum sinum heima o.sv.frv. Og alls konar kostnadur fellur til
sem madur hefur ekki endilega hugmyndaflug i.

Talandi um hugmyndaflug. Eg held ad hofudid a mer se ordid i surara lagi.
Klukkan er ad verda fjogur. Nott. Er a nyja flugvellinum i Bangkok, tvi her
var akvedid ad eyda nottinni, sbr. www.sleepinginairports.com -Alltaf ad
spara. Madur borgar ekki SEX hundrud kronur fyrir triggja tima svefn a
hotelinu. Ekkert rugl.

Nu er madur semsagt ad kvedja klaedskiptingana og allt hitt frabaera folkid
i Thailandi. Bangkok er taegileg borg og ju, eins og fram hefur komid, mikid
haegt og versla og svoleidis. Bioin eru mognud, Skytrain lestin flott. En
tad er ekki haegt ad segja ad borgin se serlega falleg. Fegurdin liggur i
andrumsloftinu. Gljaandi skyjakljufar og fjarmalamidstodvar. Og i naesta
husi er fataekrahverfi. Tannig er Bangkok. Oskiljanlegt net af gotum og
otrulega litid fyrirfram plonud uppbygging. Tad er lika sjarmerandi.

En eg meina, tad er ekki endalaust haegt ad skoda budir og
markadi. Chinatown herna er mjog skemmtilegur. En tar er LIKA malid ad
versla. Versla, versla,versla. Tegar buid er ad kikja a helstu hof og adra skemmtilega stadi ma
segja ad komid se nog i bili. Eins og tad var magnad ad fara i heimsokn til
silkigerdarfjolskyldunnar etc. Kominn timi a Tokyo!

Sayonara..

E.s. Elskulegur ungur madur hringdi i mig fyrir Bjorn Bjarnason. Her med vil
eg bidja alla sem vinna i profkjorum ad taka okkur Barboru Ingu
Albertsdottur ut af ollum hringilistum. Tad er of dyrt fyrir baedi okkur og
ykkur. Talandi um politikina. Oska Andra Ottars til hamingju med ad vera
ordinn framkvaemdastjori Sjallalallanna & hlakka til ad sja hann med
tverslaufuna! Ennfremur vil eg segja felogum minum i ritstjorn Vefritsins hvad eg er ofsalega stolt.

Eg er lika afskaplega stolt af krokkunum sem halda IceMUN radstefnuna i ar.
Malthingid tengt henni er i dag og eg veit vel hvada stress og skemmtun
fylgir tvi og tessu ollu. Goda skemmtun!  

Ad sidustu tarf eg ad koma tvi a framfaeri ad her med er eg a ferdalagi med
konu sem hefur haskolagradu i logfraedi, tott sama megi enn ekki segja um
sjalfa mig. Til hamingju elsku Barbara min sem verdur ADAL tegar a
vinnumarkadinn kemur. Tveggja manna utskriftarpartyid a Diplomat Bar, Conrad
Hotel, Bangkok verdur vonandi eftirminnilegt.

Bangkok

Stadurinn er Bangkok, nanar tiltekid bakid a mer sem statt er i borginni. A bakinu a mer stendur kona...

Eg hata ekki ta tilhugsun ad eiga aftur pantadan tima i hefbundid tailenskt nudd i kvold. Bangkok er ljufa lifid. Jak hin taelenska, skolasystir kaerrar fraenku fra Koben og SAS-madurinn Axel, syndu meistaratakta i gestrisni. Hun spurdi hvort vid hefdum hitt marga homma i borginni. Okkur rak ekki minni til tess. Vid nanari athugun. Teir eru ut um allt. Og veita frabaera thjonustu. Tetta er Thailand. Allir bara afslappadir yfir jafn sjalfsogdum hlut og samkynhneigd sem to er tad alls ekki tar sem vid hofum verid hingad til. 

Tegar eg paeli i tvi, maetti naestum segja ad Thailand se OF audvelt. Allt gengur svo vel og allir svo tilbunir ad hjalpa ad madur er bara ekki vanur tessu lengur. Engar rosalegar askoranir. Svo paeli eg adeins lengra en tetta. Nu er eg a leidinni ut. Eg hef ekki hugmynd um hvernig vid aetlum ad skipuleggja turisma dagsins. Ad rata i Bangkok er med staerri askorunum tessarar ferdar. 

 

Eins og fiskur i vatni

Sund medal hakarla, balfor ad haetti hindua, paradisareyja og Mt. Everest er medal tess sem a dagana hefur drifid ad undanfornu. Ja, eg veit tad er langt sidan sidast -haettidi ad bogga mig :) Er lika komin med skirteini uppa kafararettindi nidur a 18 metra dypi i millitidinni svo eitthvad se nefnt.  

Nepal var, serstaklega eftir a ad hyggja, alveg otrulega ahugavert land ad fara til. Ad taka tad a stuttum tima reynir a, tvi eins og tetta er frabaert land er tad lika tridjaheimsland. Vegagerd og farartaeki i samraemi vid tad.  En tad er samt tess virdi ad keyra tjodveginn milli Kathmandu og Pokhara, hanga utan i snarbrottum fjollum, og horfa nidur ad anni sem rennur medfram veginum. Aldrei hefur ordid "lif-aed" talad jafn mikid til min og tar. Tad var folk alls stadar, ekki bara medfram anni, heldur uti i henni lika. Folk ad tvo tvott, folk ad bada sig, folk ad safna grjoti, folk ad gefa buffaloum ad drekka, folk ad veida ef eg sa rett... 

Tad er magnad hversu mikid ma gera a einum degi (tratt fyrir ad alls ekki se haegt ad hafa alla daga svoleidis.) Einn dagur i okunnu landi getur gefid manni eitthvad til ad hugsa um i margar vikur. A tessum eina degi getur einn klukkutimi farid i ad rolta upp ad hinduahofi. Og tad er ekki bara enn eitt hofid, heldur utfararstadur lika. Madur situr a arbakkanum hinu megin, reynir ad gera sig osynilegan en getur ekki annad en fylgst med. Myndavelin fer ekki hatt upp og madur dirfist ekki ad faera sig naer til ad na myndum af logunum -ekki hefdi eg viljad hafa turista vidstadda jardarfarirnar hja ommu og afa i vor. Tad hefdi verid blatt afram faranlegt. En i Kathmandu kipptu menn ser litid upp vid ta. Og Everest kippti ser litid upp vid okkur flugurnar sem sveimudum kringum kollinn a risanum.

"Aetli eg fari einhvern timann aftur hingad?" Er spurningin sem madur spyr sig tegar flugvelin tekst a loft og enn eitt landid liggur ad baki. Svarid er ovist og tad eina i stodunni er ad njota medan madur hefur.

----

Og nu er tad Thailand. Og eg eins og fiskur i vatni ef svo ma segja. Ekki bara nedansjavar. Hins vegar er litil paradisareyja med faum turistum og med allra bestu kofunaradstaedum i heimi ekkert mjog slaemt mal. "Open Water Diver Certificate" kostar mikla vinnu i boklegu og verklegu nami, en tad er ekki leidinlegt nam sem felur i ser ad vera 45 minutur i einu nedansjavar og lida eins og i risastoru fiskaburi. Med hakorlum og alles tegar komid var nidur a atjan metrana (ja eda eiginlega tuttugu, alveg ovart).

Bangkok. Nutimi. Austur hittir vestur. Andstaedur, ja. En tegar madur paelir i tvi, andstaedur eru lysandi fyrir marga stadi. Su lysing a ekki sidur vid um Tokyo sem er naesti afangastadur og einn af mjog faum a leidinni sem eg hef komid til adur. Tar hittist lika austur og vestur, gamalt og nytt. En lika a allt annan hatt en herna. 

Eg held ad vid Islendingar hofum ekki ad ollu leyti mjog motadar hugmyndir um Thailand. Finnst eins og kynlifsturismi og neikvaed vidhorf seu svolitid dominerandi, er tad kannski vitleysa? Allavega eru Thailendingar upp til hopa aedislegir, maturinn er godur og snyrtimennskan alls stadar i fyrirrumi. Oryggistilfinning. Endalaust haegt ad sja, gera, smakka, fara... Og versla. Va. Eg hef varla sed eins mikla verslunarmoguleika saman komna a einum stad og herna hinu megin vid gotuna. Tetta er bara alveg tryllt. Ef eg aetladi ad eyda, sem ad sjalfsogdu passar ekki inn i planid, myndi eg varla vita hvar aetti ad byrja.

Heimsklassahonnudir i hvada vorutegund sem er. Ferrari bill eda Bang & Olufsen graejur, MacBook fartolva eda Armani dressid. Hvad sem er i nokkrum verslunarmidstodvum.

Og yfir ollu vakir kongurinn sem er ekki bara miklu, miklu vinsaelli her heldur en i Nepal heldur nanast i gudatolu. 

 

"Madur hefur ekki mordingja fyrir konung" & munkurinn sem heldur med Chelsea

Eg er i godum gir. Baenagjord med buddhamunkum, bjordrykkja med hressum Breta, ovaentur sundsprettur eftir batsferd a vatninu herna, vaknad kl 04.30 i gonguferd um fjollin og hud sem vard eins og beikon i fjallaloftinu og solinni. Politiskar umraedur vid heimamann um konunginn, stjornina, maoistana og orettlaeti innflytjendaloggjafar i heiminum. Landid er Nepal, borgin er Pokhara. 

Helt tad aetti ekki ad vera haegt ad grillast i Nepal. Tad reyndist rangt en yfirleitt er vedrid alveg otrulega thaegilegt herna. Nuna adan var ad visu eins og monsoonregnid vildi gera eina lokatilraun til ad berja mann nidur af afli. Nog um vedrid, tad er leidinlegt umraeduefni. Tad vottar lika fyrir biturleika uti skyin sem hafa verid fyrir hinum rosalegu Annapurna-fjollum svo madur sa ekki glitta nema i einn tind i morgun. "Er eg a syru eda er tetta fjall?" spurdi Barbara tegar hun sa hann, svo langt langt fyrir ofan okkur og nalaeg fjoll var snaevi thakinn Annapurna II. To vorum vid i 1400 m haed. Ekki slaemir nagrannar.

Fyrir okkur gemsabladrandi pitsukynslodarbornin er tad einstok reynsla ad fa ad vera fluga a vegg vid baenagjord buddhamunka i klaustri her uppi i haedunum. Serstaklega i ljosi tess ad einu sinni aetladi eg ad verda buddhamunkur i stadinn fyrir ad fermast. Allavega. Allt i einu kom i ljos ad vid hofdum verid tarna i amk trja klukkutima, tar af tvo sitjandi uti i horni ad hlusta a baenasonglid. Munkarnir voru ungir og audvitad allir klaeddir skv kunstarinnar reglum. Setid var vid tvaer einfaldar radir af bordum sem leiddu upp ad sjalfum Buddha innst i stupunni (buddhahof). Og songlad. Tad sem kom a ovart: Jafn mikill salarfridur og faerdist yfir mann, var svo augljost ad munkarnir toku sig hreint ekki of alvarlega. Teir toludu kannski ekki saman en brostu sin a milli og einn togadi i eyrad a naesta svo litid bar a. Svo fellu teir i trans inni a milli. En tetta var einhvern veginn svo edlilegt, afslappad og jardbundid. Stelpa i throngum gallabuxum kom inn a medan, hneigdi sig fyrir Buddha og vinkadi i einn munkinn a leid ut. Ekkert mal.

A laugardogum spila munkarnir svo fotbolta og einn sem tekinn var tali, 19 ara gamall og aetlar alltaf ad vera munkur skv eigin vali, sagdist raunar halda med Chelsea. Hann vissi upp a har hvada leik teir aettu naest. Fotbolti og kok. Tetta er alls stadar.

Straetoferd um Pokhara er skemmtun og menningarupplifun ut af fyrir sig. Verd ad fa ad deila skilabodum a bol sem ungur madur klaeddist. "No job? No problem! No car? No problem! No money? No problem! Guess what? No date!!!" 

Og svo var tad mal malanna, politikin i Nepal. Astaedan fyrir hversu ferdamonnum hefur faekkad her. Leidsogumadur hvers nafns verdur ekki getid her, tratt fyrir ad hann upplysti reyndar ad stjornmala-, tjaningar- og fjolmidlafrelsi se ordid allt annad en fyrir nokkru sidan, raeddi frjalslega um stjornmalin. Enda fair ad hlusta uppi a fjollum. Hann sagdi, sem vissulega er rett, ad audvitad eigi maoistar ad fa ad bjoda fram til things eins og hver annar flokkur. Teir yrdu ta attundi flokkurinn a thingi. Tad sem var merkilegra og kom a ovart, er ad hann taldi ad yfir 50% Nepala stydji maoistana. "Af hverju ekki ad gefa teim taekifaeri? Vid erum med nuverandi stjorn og fyrir stuttu red konungurinn ollu. Nu tarf ad breyta tvi ad medan nokkrir Kathmandu-buar maka krokinn, a folkid i sveitunum ekki ad borda." Og hann var fljotur ad afgreida konginn, sem m.a. annars bannadi thingfundi og fleira hresst. "Madur hefur ekki mordingja fyrir konung." Svo morg voru tau ord.  

 

Djammid i Delhi og haldid i att til Himalaya

Litla dansgolfid er krokkt af folki. Barinn er dimmur og ljosin blaleit. I graejunum: Shakira. A golfinu: 80% karlmenn. Hreyfingarnar: Hendur upp fyrir haus og mjadmir i hringi.

Svona svipad og menntaskolastelpur sem eru adeins ad vekja athygli hja strakunum (ja, orugglega eg lika einhvern timann). Summer of '69 sett a foninn og allt tryllist. Tetta er med tvi allra fyndnasta. For aldrei svo ad madur skellti ser ekki adeins a djammid i Delhi, sidasta kvoldid i Indlandi.

Delhi kom anaegjulega a ovart midad vid bitra reynslu af ad fara tar i gegn fyrir viku sidan. Nyja-Delhi sem Bretarnir byggdu, minnir a evropska storborg. En svo tarf ekki ad fara lengra en inn i gomlu muslimsku Delhi til ad finna indverska hjartad sla. Rauda virkid mikilfenglegt (ekki fyrsta virkid sem skodad var..) Ad tessu sinni var madur a ferd a fostudagskvoldi um sexleytid. Mogulahallirnar flottar, tad vantadi ekki.

En ad hitta fyrir tilviljun a stortonleika og danssyningu i tilefni 350 ara afmaelis virkisins? Hvad gerir madur tegar i ljos kemur ad tessi vidburdur er ad hefjast, verid er ad stilla ljosasyninguna a marmarahollunum og fullt tungl ad koma upp -og i ljos kemur ad longu er uppselt? Ju, madur kjaftar sig ut ur malinu og verdur annar tveggja sem ekki hafa adgongupassa en sitja ta samt asamt hinum tusundunum. 

Ef tid farid til Delhi, ekki missa af Indira Gandhi Memorial. Safnid er stadsett tar sem hun var skotin, a sinu eigin heimili af eigin lifvordum. Aldrei farid i gegnum allt tilfinningalitrofid einfaldlega af ad skoda eitt einfalt safn. Indira do 1984, ari eftir ad eg faeddist, svo eg man hana ekki. Eg vissi greinilega allt of litid um hana. Tad mun breytast. Stormenni i mannkynssogunni. 

Ein af fjolmorgum nidurstodum um Indland: Tetta land er svo mikil askorun. Svo margt sem heillar mann og dregur ad. Svo margt sem er erfitt og frustrerandi. Indland laetur mann ekki i fridi. Tad gerir rikisbaknid tar ekki heldur tott hlutir eins og umferdarmenningin venjist. Mig langadi svo til ad taka til hja teim ad eg atti erfitt med mig. Held ad naest tegar Oli fer i heimsokn til forsetavinar sins, aetti hann ekki ad taka med ser islenskt grjot eda hardfisk, heldur Margreti S. Bjornsdottur og lana teim hana i eins og eitt ar.  

--- 

Og nu er tad Nepal, nagranninn i fjollunum. Alltaf verid med fidrildi i maganum yfir tessu landi. Tad er hreint, afslappad, svalandi eftir Indland. Adeins litill hluti Kathmandu verid skodadur, en tad er bara byrjunin... Kemur a ovart med urval af veitingastodum og kaffi/bjorstodum, skemmtilegum budum og heimsborgarabrag. En svo man  madur allt i einu, tegar einhver brosir og bydur "namaste," godan daginn. Eda tegar fridarvidraedur konungs og maoista eru a forsidu dagbladanna. Ad eg er i Kathmandu. Tetta er bara stadur og hann er svona og svona og madur hugsar ekki endilega ut i tad tegar madur gengur um goturnar. En stundum er ekki haegt nema brosa uti annad -eg er i Kathmandu!

Bollywood glamur og betlarar

"Tu verdur ad smakka allan indverska matinn," er skipun dagsins. Enda getur godur indverskur matur verid eins og godur elskhugi. Madur reynir ad standa sig i tilraunamennskunni og mismunandi veitingastadir hafa verid profadir. Fjolskyldurekinn, heimilislegur muslimastadur stendur uppur her i borginni. Og eg get sagt ykkur ad hvitlauksnaanbraudid, mango lassi drykkirnir (n.k. jogurtdrykkur blandadur med avextinum) og sidast en ekki sist ymsir adalrettir, eru godir. Tandoori kjuklingurinn var tad lika. -Eg semsagt akvad ad vera villt i fyrrakvold og borda KJOT. I dag og gaer hefur maginn i mer hins vegar ekki verid mjog hress. Engar storvaegilegar kvalir samt.

Ta hef eg semsagt hingad til einu sinni dottid a hausinn af hjoli med fyrrgreindum afleidingum, tvisvar snuid mig a faeti, fengid snert af matareitrun her og eina gubbupest sem fram for i flugvel milli Bloemfontein og Johannesborgar, i bilnum af flugvellinum og a hostelinu sem vard naeturstadurinn. Eggjakakan i Lesotho liggur undir grun.

Vardandi indverska matinn verdur ad koma fram ad enn hefur Austur-Indiafelagid, sem er ekki lengra ad fara en a Hverfisgotuna, ekki verid toppad. Samanburdurinn er reyndar mjog osanngjarn tvi madur bordar a odyrari stodum her (ca tuttugu sinnum odyrara a haus) og getur ekki bordad af kjothluta matsedilsins. Sem hefdi verid verra nema af tvi her kunna menn ad elda gras.

Her kunna menn lika ad fara i bio. Ferdinni i fyrrakvold verdur varla lyst nema svona: Tetta var aljgjort bio! Midarnir kostudu um 160 kr a mann i betri saetunum uppi a svolunum og gaman ad horfa a tegar salurinn taemdist og ut kom folk a ollum aldri. I myndinni sem vid saum fekk eldra folkid lika sinn sanngjarna skerf og for a kostum. Einnig kom draugur Mahatma Gandhi mjog vid sogu og var hress. Songatridin voru mognud. Djo eru Hollywood myndirnar leidinlegar og litlausar i samanburdinum. Minnidi mig a ad halda Bollywood kvikmyndahatid tegar eg kem heim. Tad tvaeldist adeins fyrir ad myndin var a hindi og madur skildi bara einstaka enskuslettu. Kom samt litid ad sok. I byrjun myndar er indverski tjodsongurinn spiladur medan faninn blaktir a skjanum. Allir standa upp med hond a brjosti.

I morgun vorum vid bunar ad rifa okkur upp fyrir allar aldir og maettum asamt nokkrum odrum utlendingum i meinta upptoku a DANS- OG SONGATRIDI i Bollywood mynd. Tvi midur var helvitis rigning og tokunum aftur frestad, sem er leitt, tvi vid missum tar med af taekifaerinu til ad vera statistar i storri Bollywood mynd. Bara naest.

A leidinni lobbudum vid framhja folkinu sem sefur a gotunni og var ad vakna. Tad verdur ad jatast ad betlararnir eru farnir ad komast undir skinnid a manni. Tott madur segi blakalt nei med steinrunnid hjarta ad utanverdu, eda tykist ekki sja vidkomandi, er svo vont ad vita til tess ad ad fimmtiukall gaeti haldid folki gangandi i nokkra daga og ekki munar um hann. En ef madur gerir tad verdur areitid svo mikid ad folk faer engan frid, ferdamannastraumurinn minnkar og tar med su tekjulind fyrir efnahagslifid.

Delhi a morgun og trulega strax til Agra og Rajastan-heradsins. Veit ekki alveg med netmalin allra naestu daga. Lifid heil.

 

Mumbai, Mumbai

"Ekki fa sjokk Anna Pala, ekki fa sjokk. Ekki fa sjokk." Tetta var eg a leid ut ur flugvelinni i Mumbai/Bombay eins og nylenduherrarnir Bretar kolludu hana. Svo margir voru bunir ad vara mig vid kaos, skit, vondri lykt, betlurum, bilflautum og areiti ad tad la vid ad eg vaeri haett ad hlakka til.

En Mumbai er bara svo miklu meira en ofangreint. Eins og Hofdaborg er hun heimsborg, milljonaborg en hun er jafnframt med sterkum innlendum einkennum. Madur finnur einhvern veginn fyrir tvi hversu rik menning Indverja er og borgin er lika glaesileg, lifandi, orkurik og fjorug og fylgist vel med tiskunni. Bollywood er annad nafn a borgina enda framleiddar her 1000 kvikmyndir a ari og geri adrir betur. Var raunar bedin um ad leika statistahlutverk i einni slikri en synist ekki aetla ad verda ur tokum adur en eg yfirgef borgina. Leitt.

Eg segi ekki ad tegar eg steig ut ur flugvelinni eftir midnaetti, ad eg hafi gengid beint ut i sitarspil og jogaidkun. Eitt tad fyrsta sem eg sa var kona ad betla inn um bilgluggann hja okkur med ungabarn a hendinni, klukkan tvo ad nottu. Sidan ta hefur madur vanist tvi ad labba fram hja litlum bornum med utretta lofa. Skilabod til ferdalanga eru skyr: Ekki aesa betlarana upp. Ta verdur aldrei fridur. En eg aetla ad eiga SOS barn tegar eg verd buin med skolann. Hvers konar framtid er ad alast upp i ad eina leidin til bjargar se ad betla? Eg held eg geri ord gamla thrjotsins Blair ad minum; Education, education, education. Liklega eina leidin enda skilst mer ad indverska menntakerfid se a agaetri leid til framtidar og jafnvel betri en tad kinverska.

Pappirsfjollin i Nemendaskra Haskolans i Mumbai litu hins vegar ekki efnilega ut. Sjalfur campusinn er fallegur og bokasafnid hyst i rosalegri byggingu fra nylendutimanum. En midad vid tad sem vid saum af stjornsyslunni er tad rett sem sagt er um Indverja, konunga skriffinnskunnar. Eins og einhver sagdi vid okkur: "Tad eru of morg storf i stjornsyslunni sem er ekki haegt ad leggja nidur. Vid turfum tessi storf." Tess vegna vex Indverska hagkerfid THRATT fyrir rikisvaldid, ekki vegna tess.

Her opnar madur ekki munninn i sturtunni og burstar tennurnar ur floskuvatni. Eg vissi ad vatnid vaeri mengad. En eitt i vidbot: Hanging Gardens eru nokkurs konar lystigardur herna en undir teim er vist vatnsbol allrar borgarinnar. Tar vid HLIDINA er hus sem kallad er "Thagnarturninn," eda Tower of Silence. Tangad setja ibuar borgarinnar af persnersku bergi brotnir, likin sin og skilja tau eftir handa hraegommunum i stadinn fyrir ad grafa eda brenna tau. Namm. Parsi folk tetta var vist einu sinni valdamikill hopur i borginni, einkum i skjoli Breta, en telur nu adeins um 60.000 manns og menningin a undanhaldi. 

Gotulifid er svo liflegt ad eg tarf ad sofa tiu tima a solarhring. En eg elska ad taka tetta allt inn. Hefdi madur ahuga er Dominos og McDonalds her (en hvad er i borgurunum? kyr eru heilagar her. Muna ad spyrja..) en maturinn er mmmm. A godum veitingastad voru borgadar um 600 kr fyrir mat handa tveimur med naan braudi, vatnsflosku, kokfloskum og te (muslimastadur og enginn bjor, en maeli annars med indverska Kingfisher).

Nu aetla eg ad fara og na i tvottinn minn. Eftir ad eg setti i tvott for eg og skodadi tvottalaugar borgarinnar og er ekki lengur jafn viss um og eg var, ad fotin min hafi verid tvegin i tvottavel. I tvottalaugunum var lif og fjor og fotin fyrst skolud ur skitugu vatni og svo hreinu. Tarna voru mest karlmenn vid vinnu held eg. Eins og alls stadar herna.  

Aldrei hefur komid su stund ad eg vildi frekar vera heima en tar sem eg er. Horfi full tilhlokkunar fram a vid og hlakka til Nordur-Indlands og svo Nepal. "Heilsid ollum heima vinir godir." -AP

Alvoru Afrika med nitjan manns i einu rugbraudi

Komin af fjollum eftir kultursjokk en mikla upplifun. Svo margt hef eg sed og reynt a sidustu dogum ad tvi er erfitt ad lysa.

Cape Town var eins og adur segir mognud, lifandi og skemmtileg borg. Og vestraen ad morgu leyti en alls ekki ollu. Nadi ad skreppa med klafi uppa Table Mountain. Tar uppi var thoka og utsynid ekki gott nema a leidinni upp, en dularfulla stemmningin i alagathokunni var alveg jafn god. Athyglisvert var ad fjallid var mjog augljoslega styrkt af Visa, sem var med skilti og auglysingar a klafinum og ut um allt. "TM takes Visa. Visa takes you places." For i taugarnar a mer a svona opinberum stad.

Naest var tad Bloemfontein, ein triggja hofudborga landsins. Verd ad segja ad tetta er frekar takmarkad ahugaverd borg ad morgu leyti. Tilviljanakennd uppbygging, litil tilfinning fyrir midborg og adal sportid er ad fara i verslunarmidstodina tar sem allt er. Flatlendid teygir sig um allt og borgin tjonar sveitabylunum i kring. Tad var ad visu mjog ahugavert ad skoda Haestarett tar sem vid toludum okkur inn i einkatur um husid. Fyrsta konan vard domari tar ekki fyrr en eftir Apartheid breytinguna fyrir fimmtan arum. Og folkid herna hefur verid otrulega hjalplegt, likt og alls stadar i landinu. Tad er alltaf einhver sem bjargar manni ur vandraedum, einmitt tegar allt er erfitt. Okunnugt folk til daemis tok okkur ad ser a flugvellinum herna og vildi allt fyrir okkur gera. O.sv.frv. Og antilopur fyrir utan uthverfahusin a morgnana.

Lesotho, landid inni i landinu, var kultursjokkid. Vid komum til hofudborgarinnar Maseru vid landamaerin og tilfinningin tar var strax allt onnur en S-Afrika. Eftir tvi sem fjaer dro landamaerunum kom tridji heimurinn skyrar i ljos. I fjallakonungsrikinu Lesotho ma segja ad vid hofum sed Afriku. Imyndid ykkur konur med born bundin a bakid og avaxtakorfur a hausnum, endalausa solubasa medfram gotunum, areiti, skitur, lif og fjor.

"Hvernig kemst madur til Malealea torpsins?" var spurning sem fljott var svarad. Minibus taxi. Rugbraud ca argerd '75 sem folki var endalaust trodid inn i. Fararmatinn i Lesotho. Tarna satum vid temmilega skelkadar, ys og thys i kring og allir ad reyna ad selja okkur inn um gluggann. Ameriskt gangster rapp a fullu. Bedid tar til billinn fylltist og svo lagt af stad. Tveir timar undir bakpokunum okkar.

Og svo komum vid ad "Gate of Paradise." Tar opnast Malealea dalurinn tar sem vidfedmid og fjallasynin er svo rosaleg ad tad er engin leid ad festa a filmu. Ekki sky a himni enda vorum vid trulega teim ofar i somu haed og Hvannadalshnjukur. Sterk sol a daginn. Kuldi inn ad beini a nottunni.

Tetta otrulega folk sem tarna byr og vinnur vid uppbyggingu samfelagsins sem litid hefur breyst sidastlidin 10.000 ar. Kringlottir moldar- og drullukofar med strathokum. I fylgd med Ally hinni irsku, raudhaerdu og eldhressu fekkst god innsyn i samfelagid. Unglingabekkur sem song og tok ollum korum fram sem eg hef heyrt. Fallegu bornin og einlaega folkid. Mer finnst eg tala i Afrikuklisju en tannig var tad bara. AIDS. Asnar og kyr. Oendanleg stjornubirta i myrkrinu.

Og svo ferdalag alla leid til baka til Bloemfontein. Erfitt, en ekki ovidbuid ad tessu sinni. Hradakstur. Litid oryggi. Fegin og treytt en oendanlega anaegd med ferdina til landsins inni i landinu.

Dama sem kann ad skemmta ser. Bradum verd eg ad kvedja Cape Town

Ta er komid ad tvi ad kvedja fallegu Hofdaborg og halda upp til fjalla i Lesotho. Heldum reyndar ad flugid til Bloemfontein (sem er eda var ein af tremur hofudborgum S-Afriku) vaeri sex i fyrramalid, en upps, tad er annad kvold. Tad liggur alveg ljost fyrir ad hingad verdur madur ad koma aftur einhvern timann. Hvad um tad.

Serstakt ad hugsa til tess ad her erum vid i einu af adeins tveimur Afrikulondum ferdarinnar. Cape Town er alveg magnadur stadur ad vera a og gaman ad upplifa tad sem manni finnst alvoru Afrika en to ekki. Vid skulum atta okkur a tvi ad tetta er heimsborg, algjor dama, med 55 milljonir ibua. Dama kannski, en kann ad skemmta ser og er flokinn personuleiki.  

Bara tad ad keyra um borgina er skemmtun utaf fyrir sig tvi hverfin eru olik og allt ber fyrir augu. Borgin hangir utan i fjollunum, svolitid eins og Vestfjardathorpin. Vorum svo heppnar ad fa fylgd heimamanns, George Cazenove, sem var a Islandi nylega og er mikill vinur Kormaks og Skjaldar. Samraedur foru vitt og breitt, um borgina sjalfa, um ad taka ahaettu i lifinu, um Island og stelpuna sem hann vard skotinn i tar. Storskemmtilegur madur.

Svo er tad Robben eyja. Tar var Nelson Mandela fangi i 27 ar, en sannarlega ekki eini politiski fanginn tar. Serstakt til tess ad hugsa hvad menn hafa getad rettlaett fyrir ser. Sigldum ut i eyjuna, sem tok um klst, og fengum leidsogn fra fyrrum fanga sem var algjor dasemd. Hugsa ser ad hafa upplifad martrodina og maeta nu reglulega i vinnuna a sama stad. En hann gat hlegid ad tessu ollu nuna. Opnadi fyrir okkur hurdina sem hann kom fyrst inn um og skellti henni aftur. Bamm. Fimm ar i helviti. Hvenaer aetli Guantanamo verdi ad svona stad? Vissud tid ad politisku fangarnir a Robben eyju voru kalladir hrydjuverkamenn?

Hvet ykkur til ad kikja a Green Point markadinn a sunnudegi ef tid komid hingad. Risa markadur sem teygir sig svo langt sem augad eygir. Alls konar afriskt dot til solu. Mikil sorg ad eiga litid plass i bakpokanum og litla peninga. Armband ur krokodilaskinni og eitthvad fleira vard to ad fa ad fljota med. Er med samviskubit utaf grey krokodilnum.

Og krakkar: Munid ad nota alltaf hjolahjalminn... (Er odum ad jafna mig en er ennta med nett minnisleysi um ymislegt sem gerdist t.d. heima adur en eg for og gleymi morgu jafnhardan. Gaeti frikad ut en kys ad slappa af). 

 

 

 

Tilkynning frá AP Fréttastofu

Spítalaævintýri.  Lenti í "smá" slysi við Góðrarvonarhöfða.  Var á spítala í nótt.  Allt verður ok.  Barbara er hetjan.  Knús.