7.4.2006 | 00:31
Bjarts heilkennið
"Eruð þið að gera grín í okkur," datt mér fyrst í hug þegar ég heyrði um hina rausnarlegu bókagjöf Vinarins í vestri. Og mér finnst það ennþá. Lesið lengra, það er tvist í frásögninni. Óháð vorum persónulegu skoðunum á sambandi okkar við Bandaríkjamenn, sem -já ég viðurkenni það- geta hugsanlega litað þessa færslu veit ég hvað ég hefði gert. Ég hefði sagt "Lesiði bara sjálf ykkar bækur, við erum fullfær um að kaupa okkar eigin. Þurfti 26 manna sendinefnd til að ákveða þetta?" Og afþakkað þessa lítilsvirðingu pent. Þó er ég sammála Baldri Þórhallssyni um að bækurnar eru tvímælalaust betri en þotur í Keflavík og mikill fengur að þeim.
Þetta hefði Bjartur í Sumarhúsum ekki látið viðgangast, en við hann er þessi færsla kennd. Bjartur er uppáhalds sögupersónan mín og Sjálfstætt fólk líklega í næstmestu uppáhaldi af bókmenntum þótt erfitt sé að gera upp á milli hennar og Heimsljóss. Og fjölmargra annarra en það er lengri saga. Sjálf hef ég notað attitjúd Bjarts við mikilvæg tækifæri, sbr. "Nei takk ég get borgað minn bjór sjálf." Þetta á að sjálfsögðu bara við um ókunnuga viðreynslumenn. Vinir og vandamenn mega dæla í mig bjór að lyst.
Nú. Hér kemur hins vegar að tvisti sem hvorki ég vissi um né þeir sem ég hef spjallað við að undanförnu. Samkvæmt áreiðanlegum heimildum frá Bjarninu sem ég bý með, hefur þessi gjöf staðið til hjá sendiráði BNA frá því í haust. Bjarnið er Sjálfstæðisfólk í þeirri merkingu sem ég er ekki en ég kýs samt að trúa honum í þetta skiptið. Eftir stendur þó spurningin um hvort sendiráð Bandaríkjanna þurfi að ráða nýjan almannatengslafulltrúa.
Guðdómlega slæm tímasetning. Íslenska þjóðin stendur á öndinni yfir hvað komi næst frá Bandaríkjamönnum (á mismunandi forsendum auðvitað) og sendiherrann dregur ekki kanínu upp úr hattinum, heldur bréfaklemmu. Hvaða heilkenni er það?
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 00:54 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (5)
3.4.2006 | 20:13
Hryðjuverkamaður, já það er ég
Ég var í klippingu hjá Grjóna hressa á Rauðhettu. Hann er á leiðinni til New York bráðum, í frí með kærustunni. Grjóni hlakkar reyndar ekki sérstaklega til og skilur ekki hvað er heillandi við "þetta pleis." En kærastan vill sigla og Grjóni veitir meðbyr. Ég hef nú trú á að hann muni skemmta sér vel, betra að leggja í hann með minni væntingar. Hefði líka dregið hann með.
Við vorum að velta fyrir okkur stressinu í kringum komu til landsins helga. Grjóni rifjaði upp sögu af vini sínum sem við komuna við NY fyrir tveimur árum var dregin til hliðar í þriðju gráðu upp úr þurru. En hann var náttúrulega í slitnum gallabuxum og leðurjakka. Gusgus ætluðu að halda tónleika í sömu borg en voru að sögn send öfug til baka, allt krúið. "Þú veist, Maggi legó með bleikt yfirvara og svona." Hættulegt.
Ég flaug inn í Boston vandræðalaust 2003, en það var líka af því ég stóðst naumlega freistinguna að glensa aðeins með eyðublöðin þar sem ég dundaði mér við að skrifa inn ævisöguna CIA til gagns og gamans. "Já, ég eða einhver tengdur mér er hryðjuverkamaður."
Af því ég mun að öllum líkindum fljúga vestur um haf í haust er ég að pæla í hvort ég fjárfesti ekki í arabaslæðu áður. Langar í þannig hvort sem er. En Grjóni ætlar hins vegar að vera öruggur, og að minnsta kosti ekki fara í gegnum tollinn "í svona bol með myndum af dýrum í kynlífsstellingum eða neitt þannig," sbr. hollninguna í dag.
Félagi Gunnar Birgisson kallaði mig talíbana um daginn. Spurning hvort það telur hjá CIA?
Ferðalög | Breytt s.d. kl. 22:23 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
31.3.2006 | 21:56
Fyrsta Önnupálublogg
Sérlega góða kvöldið.
Þetta er í fyrsta skipti sem ég blogga, þrátt fyrir fjölda áskorana frá stuðningsmönnum mínum í gegnum árin.
Þótt ég eigi þennan fjölda vina og vandamanna sem nota eða hafa notað þetta tjáningarform hef ég ekki fundið þörfina. Trúlega er ég ekki sami extróvertinn og þið haldið, eða kannski er ég haldin of mikilli fullkomnunarþörf til að geta hent inn vanhugsuðum færslum. Ef það reynist rétt verður þetta að aumingjabloggi. Allavega.
Við helgaralkarnir sem sitjum á Lesstofu Lögbergs á þessum tíma sólarhrings erum farin að hugsa okkur til hreyfings. Einbeitingin ekki orðin upp á sitt besta og tímanum þá betur varið í góðra vina hópi, raunar sérlega góðra vina að þessu sinni. Til að hlífa þessum elskum við ágangi fjölmiðlanna gef ég ekki upp nöfnin að svo stöddu. Farin á Ölstofuna.
Bloggar | Breytt s.d. kl. 22:03 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)